هرکه  با  دونان  نشیند  عاقبت  او  دون  شود

با  خردمندان  تو  بنشین  تا  خرد افزون   شود

گر  به  بندی  اسب  تازی را  زمانی  پیش   خر

رنگشان همگون نگردد طبعشان همگون شود





هر بد که  میکنی  تو  مپندار  کان بدی

ایزد   فرو گذارد   و    گردون    رها  کند

قرض است کرده های بدت پیش رزگار

در  هر  کدام  عهد  که  خواهد  ادا  کند